ย้อนรอยกรรม ธรรมสวัสดี เรื่อง ทำไม่คิด

01/09/2018 Admin

ผมมีเรื่องกรรมจะมาเล่าให้ฟังเช่นกัน เขาว่ากันว่าคนเราทำอะไรมักไม่คิด ผมเชื่อครับเพราะผมได้เจอมากับตัวเอง ไม่เคยคิดอะไรเลยก่อนทำแล้วมันก็ทำให้ต้องเป็นแบบนี้แหละครับ

พอเกิดขึ้นแล้วจะมาเรียกร้องอะไรก็คงจะสายไปเสียแล้วล่ะครับ ถึงเวลานี้ก็จะได้แต่มานั่งคิดว่ารู้อย่างนี้ไม่ทำแบบนั้นไม่ทำแบบนี้ มันได้ประโยชน์อะไรล่ะครับ ที่จะมาพูดแบบนั้นในตอนนี้ ก็ตอนก่อนคุณทำไม่เคยคิดถึงบาปบุญคุณโทษจะมานั่งฟูมฟายพร่ำพรรณนาถึงสิ่งที่กระทำไปทำไมล่ะ มันย้อนเวลาไม่ได้หรอกครับ สิ่งที่ทำไปแล้วก็ย่อมส่งผลให้อยู่วันยังค่ำ มันไม่ใช่หนังสือนิครับที่เขียนผิดแล้วลบได้ นี่มันเป็นชีวิตของคนที่กระทำความผิดแล้วลบไม่ได้หรอกครับ นอกจากรับกรรมที่ทำไว้

       เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นกับเพื่อนของผมเองครับไม่ใช่ผม แต่ผมรู้เห็นการกระทำของมันมาตลอดและคอยบอกกล่าวเสมอ แต่มันเป็นลูกคนเล็กของบ้านก็เลยเอาแต่ใจตัวเองตามแบบฉบับเลย ไม่มีใครตักเตือนมันได้เลยสักคน แม้พ่อแม่ของมันเองก็พูดไม่ได้ เพราะมันจะเถียงและท่านก็รักมันมากเลยไม่กล้าพูดอะไร ปล่อยให้มันทำอะไรตามใจตัวเองมาตลอด จนมันเคยตัวและติดเป็นนิสัยไปเรื่อย อยากได้อะไรอยากทำอะไรก็ทำไม่สนใจความรู้สึกของใครหรอกครับ

ไอ้ชาติคือชื่อของมัน บางครั้งผมอยากจะเติมคำว่าไอ้ชาติชั่วไปให้มันเสียด้วยซ้ำครับคุณผู้อ่าน ก็มันชั่วจริงๆ นี่ครับ ใครจะอยากเรียกมันแบบนั้นแต่ผมก็ยังคบมันเป็นเพื่อนอยู่ มันก็มีข้อดีอยู่บ้างแม้จะน้อยนิดก็ตามเมื่อเทียบกับความเลวของมัน บ้านผมอยู่ต่างจังหวัดเป็นคนชนบทโดยแท้เลยครับ รอบๆ ข้างเป็นที่นาทั้งนา มีต้นไม้เพิ่มความสดชื่นเป็นแบบฉบับของชนบทที่ชุ่มชื่นเลยครับ

ชาวบ้านก็อยู่กันอย่างมีความสุขกับธรรมชาติที่ล้อมรอบ ผมกับไอ้ชาติมันออกไปเล่นที่ทุ่งนาปีนป่ายต้นไม้ตามต้นมะม่วง มะขามเพื่อเอามากิน เป็นแบบนี้ทุกวันแหละครับมันก็สนุกดีครับตามประสาผู้ชายที่ชอบอะไรท้าทายแบบลูกผู้ชายมันตื่นเต้นดีครับ

        วันหนึ่งไอ้ชาติก็ชวนผมขึ้นไปบนต้นมะขาม แล้วไอ้ชาติมันเกิดคิดบ้าๆ ขึ้นมาก็ไม่รู้ มันเห็นรังนกที่อยู่บนต้นไม้ก็เลยปีนขึ้นไปดูมีไข่อยู่ 5-6 ใบ ผมไม่รู้หรอกว่าเป็นนกอะไรเพราะตอนนั้นมีแต่ไข่ แม่นกไม่รู้ไปไหน คงจะไปหาอะไรกินเป็นอาหารแหละครับ อยู่ๆ ไอ้ชาติก็หยิบไข่นกมา 1 ใบ แล้วมันถามผมว่า

“แกว่าถ้าโยนลงไปมันแตกไหม”

       ไอ้ชาติเอ่ยถามผมวันนั้น

“จะบ้าหรือไงสูงแบบนี้ก็ต้องแตก เอาวางไว้ไอ้ชาติ”

ผมบอกกับมันเพราะว่ากลัวว่ามันจะคิดอะไรแปลกๆ ขึ้นมาสิครับ แล้วมันก็เป็นจริง เมื่อไอ้ชาติมันมองหน้าผมก่อนจะโยนไข่ใบนั้นลงไปที่พื้น มันแตกกระจายสิครับสูงขนาดนั้น ไอ้ชาติไม่หยุดแค่นั้น มันยังเอาโยนไปอีกจนหมดทุกใบ ผมร้องห้ามตะโกนบอกมันไม่รู้กี่รอบมันก็ไม่ยอม พยายามแย่งจากมันก็แล้วก็ไม่ได้ เพราะก็กลัวจะตกลงมาเหมือนกัน

ไอ้ชาติมันโยนแบบสบายใจมาก ไม่ได้คิดอะไรเลย พอหมดมันก็หาฝักมะขามกินอย่างสบายใจแล้วก็นอนเล่นอยู่บนต้นไม้นั้น ผมลงมาดูไข่พวกนั้นที่มันแตกละเอียด น่าสงสารนะครับที่ลูกนกพวกนั้นยังไม่ทันได้ลืมตาดูโลกเลย ก็มาจบเพราะฝีมือไอ้คนชั่วๆ แบบเพื่อนของผมซะแล้ว ผมโมโหมันมากไม่พูดกับมันเลย ผมเดินกลับบ้านไปด้วยความโมโหเพื่อน แต่ดูมันไม่รู้สึกรู้สาอะไรเลยกับความผิดที่มันทำเอาไว้ยิ่งคิดก็ยิ่งโมโหนะครับ ที่ไปคบกับเพื่อนชั่วแบบนั้นได้ไง

สัตว์มันก็มีชีวิตเหมือนกับเรา ขนาดเรายังรักชีวิตของเราเลย แล้วพวกลูกนกพวกนั้นล่ะมันก็ต้องรักชีวิตของมันเหมือนกัน น่าเสียดายที่ยังไม่ได้มาเผชิญโลกเลย แม่นกมันคงเสียใจมากที่ไข่ของมันไม่อยู่ที่เดิมซะแล้ว ผมไม่อยากนึกเลยว่ามันจะเสียใจมากแค่ไหน อุตส่าห์ฟูมฟักมาตั้งนานแต่ก็มาจบเพราะฝีมือคนชั่วอย่างเพื่อนของผมแท้ๆ เลยครับ

        แต่กรรมมันมีจริงครับคุณผู้อ่าน หลังจากวันนั้นเป็นอาทิตย์ ไอ้ชาติก็มาชวนผมไปปีนต้นไม้เล่นตามเดิม ผมก็ไปกับมันครับ คนเป็นเพื่อนกันนี่ครับ มันก็ปีนขึ้นไปเรื่อยๆ มันเป็นคนปีนต้นไม้เก่งครับ นอกจากทำเรื่องชั่วๆ เป็นแล้ว มันก็ปีนไปเรื่อยๆ ครับ ผมก็ปีนแค่ต่ำๆ ไม่อยากขึ้นไปสูงนักมีเพื่อนอยู่ข้างล่างอีก 2-3 คนคอยรับลูกมะม่วงที่จะโยนลงไป

อยู่ๆ ไอ้ชาติก็ร้องเพราะโดนมดกัดมันดิ้นใหญ่เพื่อพยายามสลัดมดนั้นออกจากตัว แล้วสิ่งที่ผมไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น เมื่อไอ้ชาติมันหล่นลงไปที่พื้น ผมรีบลงไปดูมันนอนร้องโอดโอยอยู่กับพื้น พวกผมรีบพามันกลับบ้าน พ่อแม่ของมันรีบพาไปส่งโรงพยาบาล

กรรมสนองมันแล้วครับ เมื่อหมอบอกว่ากระดูกขา แขนของมันแตกละเอียดคงใช้งานไม่ได้ มันต้องเป็นคนพิการครับ นอนอย่างเดียวทำอะไรไม่ได้สักอย่างไม่ว่าจะเดิน กินข้าว อาบน้ำ ทุกอย่างพ่อแม่มันจัดการหมดครับ มันพูดได้อย่างเดียวเวลาผมไปมันจะร้องไห้ แล้วพูดถึงลูกนกพวกนั้นที่มันไม่น่าทำเลยวันนั้น ผมมองหน้ามันอยากจะถามเหลือเกินว่าเพิ่งนึกได้หรือ แต่ก็เห็นสภาพเพื่อนแล้วอดสงสารไม่ได้เลย ได้แต่ปลอบใจมันไม่ให้คิดมาก ปลงซะเถอะเพราะกรรมมันได้เกิดขึ้นจากที่มันก่อเอาไว้เอง ก็ต้องรับกรรม

       แบบนี้แหละครับ ผมเห็นแบบนั้นแล้วพยายามไม่ฆ่าสัตว์ตัดชีวิตเลยครับ เพราะว่าผมกลัวเหลือเกินว่าผลกรรมมันจะมาสนองผมอย่างไม่รู้ตัว

Tags : , , , , , ,
Leave Comment